Pentakels uitleg (14 tarotkaarten) + dagkaart trekken

Deze kaart toont een hand die uit de wolken lijkt te komen. In de hand ligt het pentakel. Op de achtergrond zien we een grasveld omringd door een haag, en in de haag vinden we een poort of doorgang. Nog verder op de achtergrond zien we een berg.

Het getal één, dat van de aas, staat voor zelfbewustzijn en begin.

De vijfvingerige hand versterkt de symboliek van de vijfpuntige ster. Het feit dat de hand uit een wolk lijkt te komen, maakt dat de hand als goddelijk gezien zou kunnen worden. Deze kaart wijst dus in eerste instantie naar een uiterst materiële nood, behoefte of aanwezigheid.

Daarachter botsen we op de doorgang in de haag die richting de berg leidt. Dit aspect van de kaart verwijst naar een tocht of inspanning, het naar buiten komen om een doel te bereiken of een reis te maken. De haag brengt bescherming, maar het is noodzakelijk de bescherming van de haag te verlaten om de reis te voltooien.

Tot slot komen we bij de berg zelf. Bergen symboliseren hogere kennis, goddelijke aanwezigheid en een ruim, afstandelijk inzicht.

Alles samen maakt dit dat de kaart ons zegt dus dat we de middelen bezitten om een doel te bereiken of iets te bemachtigen, maar dat we daarvoor uit onze ‘comfort zone’ zullen moeten treden.

De kaart toont ons een jongeman. Hij draagt een hoge hoed en balanceert een oneindigheidsteken voorzien van twee pentakels in zijn handen. Op de achtergrond vinden we golven en een of meerdere bootjes.

Het getal twee staat voor conflict of dualiteit, en het oneindigheidsteken voor het cyclische aspect van het bestaan: herhaling tot in de oneindigheid. De hoed die de jongen draagt lijkt hem niet of nog niet te passen. Daar hoeden en hoofddeksels vaak een uiting zijn van status, kunnen we hieruit afleiden dat de jongen nog niet helemaal klaar is om zijn rol in het leven te vervullen. Hij moet nog wat bijleren, en dat beeld wordt versterkt door het balanceren van het oneindigheidsteken.

De boten op de achtergrond worden heen en weer geslingerd door de golven, en dit interpreteren we als een aanmaning om met de golven van het leven mee te bewegen, in plaats van er tegen op te zwemmen. Het water zelf staat dan weer symbool voor het innerlijke en gevoelsmatige.

Alles samen vertelt deze kaart ons dus dat het belangrijk is dat we beseffen dat we aan het leren zijn, en dat we geduld opbrengen voor onszelf. Uiteindelijk leert iedereen een leven lang: lessen die je vandaag nog niet beheerst, zul je uiteindelijk ook onder de knie krijgen.

Deze kaart toont ons een kerk met op de voorgrond een jongeman, een geestelijke en een architect. De jongeman staat op een verhoging en lijkt de twee andere mannen iets te tonen. De drie pentakels zijn verwerkt in het gevelwerk van de kerk.

Op deze kaart vindt je een vorm van samenwerking terug, maar daarenboven zien we de jongeman een taak uitvoeren onder het waakzame oog van zijn twee oversten. Je zou dit bijna als een proef kunnen gaan zien, en dat is dan ook de betekenis die we uit deze kaart halen.

Wat betreft de samenwerking kunnen we volgende conclusie trekken: de geestelijke en de architect, hier symbool voor het wereldlijke waar de geestelijke het spirituele levensaspect voorstelt, werken samen om een kerk te bouwen. Er wordt ontworpen, getest en uitgevoerd. De derde partij, de jonge man, doet het werk. Deze drievoudigheid toont ons de aspecten die relevant zijn wanneer we een plan tot uitvoering brengen. Er wordt iets bedacht, het wordt ontworpen zodat het kan bestaan in de wereld en vervolgens wordt het uitgevoerd.

Tot slot kunnen we zeggen dat Pentakels drie vertelt dat we met onze huidige inspanningen als het ware een test afleggen. Het is een moment om te laten zien waartoe we in staat zijn.

Pentakels vier toont ons een koning met vier pentakels die hij nauwelijks bij zich weet te houden: ze ontglippen hem bijna. Op de achtergrond zien we de huizen en torens van zijn stad.

Het feit dat de koning de pentakels zo krampachtig vasthoudt, kan betekenen dat hij niet in contact staat met zijn ware zelf, noch met de buitenwereld en de mensen rondom hem. Hij heeft zijn volle aandacht op de pentakels gericht.

Torens staan vaak symbool voor menselijke hoogmoed, en in combinatie met de koning die meer pentakels vast heeft dan hij kan volhouden, komen we al snel tot de betekenis van deze kaart.

Dit maakt dat deze kaart ons vertelt dat we te erg aan onze materiële bezittingen en verwezenlijkingen vasthouden. We focussen ons te erg op wat we hebben, en verliezen zicht op wat is.

Twee bedelaars, een van hen vermoedelijk melaats (de bel om zijn nek werd in de Middeleeuwen aan melaatsen gegeven zodat zij makkelijk onderscheden konden worden van de niet-zieken) worstelen zich door de sneeuw langs een kerk. De glas in lood ramen van de kerk zijn versierd met vijf pentakels.

Deze kaart symboliseert duidelijk een armoede, maar die armoede mag ook meer abstract geïnterpreteerd worden: denk maar aan een gebrek of tekort. In sterk contrast met de armoede op de kaart is het licht achter het kerkraam, het licht dat uit de vijf pentakels lijkt te komen.

De vijf pentakels staan symbool voor hoop, voor warmte en voor vertrouwen. We moeten niet vrezen dat we dingen tekort zullen komen: die angst werkt enkel verlammend.

De kaart toont dus een tweestrijd: enerzijds is er tekort of vrees voor tekort, anderzijds is er hoop en vertrouwen. Wanneer we toegeven aan de angst komen we niet vooruit. Wanneer we het licht van de hoop echter toelaten, komen we wél verder.

We zien een man met weegschalen in zijn ene hand die met zijn andere hand voedsel deelt met twee figuren die voor hem knielen. Op de achtergrond zien we links een bos, rechts een stad. In de lucht zweven zes pentakels.

Het delen van het voedsel wijst uiteraard op behulpzaamheid en generositeit. Deze kaart verwijst dan ook terug naar pentakels vier: de koning die zich vastklampt aan de pentakels. Waar de achtergrond van pentakels vier gesierd werd door de torens van hoogmoed, zien we op de achtergrond van pentakels zes een bos. En waar de koning zijn bezittingen voor zichzelf wou houden, deelt de man op pentakels zes vrijelijk.

Het bos staat symbool voor natuurlijke groei: door het laten varen van zijn hoogmoed heeft de koning daar weer plaats voor gemaakt. De pentakels die nu vrij rond hem zweven, tonen ons dat we meer vergaren wanneer we bereid zijn op tijd los te laten én wanneer we ons vrijgevig opstellen tegenover anderen.

Alles samen maakt dat dat deze kaart ons vertelt dat we gegroeid zijn in onze vrijgevigheid, of juist dat we moeten groeien in onze vrijgevigheid. Enkel zo komen we verder in het leven en staan we open voor verdere groei.

Een boer, met twee verschillende schoenen, kijkt beteuterd naar een struik met zeven pentakels. Op de achtergrond zien we, helemaal in de verte, een bergketen.

De boer heeft de struik met pentakels duidelijk zelf opgekweekt, maar is niet tevreden met de groei en het resultaat dat hij daarmee bereikt heeft. Hij kijkt teleurgesteld. Zijn ongelijke schoenen verwijzen dan weer naar onzekerheid, of juist naar het verschil tussen zijn verwachtingen en de realiteit.

Pentakels zeven vertelt ons dat we tevreden moeten proberen zijn met wat we bereiken, en dat we andermans verwezenlijkingen niet met die van onszelf dienen te vergelijken. Zoals de bergketens op de achtergrond uitdrukken heeft iedereen een eigen weg af te leggen, en dat die paden niet allemaal gelijk lopen is alleen maar logisch.

Pentakels acht toont ons een man op een bankje. Met een hamer in de hand lijkt hij pentakels te maken of aan de muur te bevestigen.

Het bankje zou een verwijzing kunnen zijn naar pentakels drie, waar dezelfde man nog op de proef stond. Op pentakels acht zou hij zijn talenten dan volledig ontwikkeld hebben. De hamer staat symbool voor activiteit, maar ook voor vakmanschap.

Pentakels acht vertelt ons dat we op een punt zijn gekomen waar we ons werk zodanig goed beheersen dat het geen moeite meer kost. De enkele toren op de achtergrond waarschuwt ons voor hoogmoed die hieruit voort kan komen. Wat de kaart ons ook vertelt, is dat de routine tot verveling zou kunnen leiden. Een oplossing hiervoor ligt mogelijk in zeer gedetailleerd en nauwkeurig te werk gaan.

Tot slot is de man nu ook in staat zélf zijn pentakels te maken, en dat is misschien wel de belangrijkste symboliek in deze kaart: hij heeft lang geoefend, en is nu zo gevorderd dat hij zelf dingen kan verwezenlijken, met zijn eigen talenten.

Pentakels negen toont ons een vrouw die vredig voor een wijngaard staat. De ranken dragen veel druiven, en verder is de vrouw omringd door pentakels. Op haar hand rust een valk.

In de numerologie staat de negen voor voltooidheid en volmaaktheid. In combinatie met het vruchtbare tafereel met de vele druiven, en de aanwezigheid van de allesziende, onkwetsbare valk zegt deze kaart ons dat onze inspanningen vruchten hebben afgeworpen.

We hebben iets geleerd of bemachtigd, en kunnen nu rusten. We hoeven niet te vrezen weer kwijt te spelen wat we vergaard hebben, en mogen dus gerust ontspannen.

Ook deze kaart maakt gebruik van de overvloedigheid die druiven symboliseren. De grijze man die de mantel met de druiven op draagt legt gemoedelijk een hand op het hoofd van een van de honden. We zien een stadstafereel, mogelijk een markt, met op de achtergrond een landhuis. Een man, een vrouw en een kind en de tien pentakels maken het geheel af.

De belangrijkste figuur op deze kaart is de grijze of witharige man. Zoals zijn mantel doet vermoeden, beschikt hij over heel wat wijsheden en lessen. Hij deelt en bewaakt deze wijsheid, wat wordt uitgebeeld door de hond die hij aait.

De familie voor hem is dan weer symbool voor de komende generaties na hem: zijn wijsheid zal later ook in hun leven een rol gaan spelen. Met zijn gedeelde wijsheid komen ook zijn eigen standpunten over het leven, en in combinatie met de familie op de achtergrond maakt dat dat deze kaart ook naar traditie en familie verwijst.

Alles samen vertelt pentakels tien ons dat we onze wijsheid moeten delen zodra we zelf voldaan zijn en de rust, de financiële middelen en de tijd hebben ons hier volledig aan toe te wijden.

Een andere boodschap die uit pentakels tien gehaald kan worden is die van het belang of juist de moeilijkheid van het hebben van een familie en tradities.

De page, een schildknaap, draagt een rode studentenmuts. Zijn volledige outfit toont trouwens dat hij op weg is een geleerd iemand te worden. Hij staart innig en aandachtig naar het pentakel in zijn hand. Op de achtergrond zien we een veld met daarachter links een bos, en rechts weer een berg.

Het onderwerp van de fascinatie van de schildknaap is kennis, maar met de nuance dat het niet om een bepaald soort kennis gaat dan wel om kennis op zich. Hij wilt alles weten, maar weet enkel nog niet wat hij dan precies wilt weten. De page gaat op in zijn zoektocht naar kennis: hij heeft geen oog voor de wereld rondom hem, enkel voor het pentakel in zijn hand.

Pentakels page vertelt ons dat het geen probleem is dat we ons verdiepen in een brede waaier aan onderwerpen, maar dat het uiteindelijk toch aan te raden valt om een onderwerp uit te kiezen. Wanneer we onze aandacht verspreiden over een heel resem aan onderling niet verbonden onderwerpen, komen we niet tot de diepgang die het bestuderen van een vast onderwerp met zich meebrengt. Onze aandacht mag dus in het rond flapperen, maar de diepgaande studie van een enkel object kan veel goeds met zich meebrengen en leidt tot wijze lessen.

De ridder zit op een zwart paard en heeft een pentakel in zijn hand. Zijn blik glijdt dit keer voorbij het pentakel, naar het oosten en het veld op de achtergrond. Het veld is net geploegd en klaar om bezaaid te worden.

De rustige houding van de ridder, vroeger nog de page, verraadt dat zijn kinderlijke fascinatie wat is gaan liggen en plaats heeft gemaakt voor een berust soort wijsheid. Hij heeft geduld, en kijkt toe hoe het veld voorbereid en bezaaid wordt. Nu hij enkele levensfasen verder zit, ziet hij het belang van zijn geduld in. Zelf was hij ook ooit een zaadje, en door liefde, geduld en de tijd is hij gegroeid tot wat hij nu is.

De ridder heeft vertrouwen in zichzelf en vreest niet voor wat de toekomst brengt. Hij heeft toekomst al vele malen dingen weten brengen, en is nu voorbereid op wat komen zal.

Pentakels ridder vertelt ons dat we in een levensfase terecht zijn gekomen waar geduld heerst en ook ten zeerste op zijn plaats is. Nu moeten wij zelf toekijken hoe anderen groeien, en gelukkig hebben wij nu het geduld en de wijsheid om hen daar vanop afstand in bij te staan. We moeten ons niet rechtstreeks mengen in de groei van anderen, maar waken eerder over hen terwijl zij tot volgroeiing komen.

De pentakels koningin zit op een troon in het bos, en kijkt bijna moederlijk naar het pentakel in haar hand. Ze wordt omgeven door vruchten en natuurlijke weelde. Aan haar linkervoet zit een haas.

De haas, hoewel klein, is een erg belangrijk aspect van deze kaart. Hazen maken nesten bovengronds, waar konijnen gangen graven om roofdieren op afstand te houden. Wanneer een roofdier een hazennest benadert, zal moeder haas het roofdier weglokken van haar kleintjes. De haas is dus een teken van zelfopoffering.

Daarnaast verraden de natuurlijke overvloedigheid en de zorgzaamheid waarmee ze het materiële, afgebeeld door het tentakel, vasthoudt dat ze een spaarzaam maar rijkelijk leven leeft. Ze gaat verstandig om met haar bezit.

Pentakels koningin wijst dus op een zekere nood aan of aanwezigheid van huiselijkheid, vertrouwen en een gebrek aan zorgen over de toekomst. Als een goede moeder waakt de koningin over wat komen zal, en zorgt zij ervoor dat haar kinderen, wij, nooit iets tekort zullen komen. De kaart raadt ons op zijn beurt aan hetzelfde te doen voor onze naasten. Anderzijds kan deze kaart ons ook vertellen dat we reeds beschikken over zo’n opvangnet.

Een koning, omgeven door druiven en stierenkoppen (symbolen voor vruchtbaarheid en overvloed) zit gemoedelijk met gesloten ogen op zijn troon. In zijn ene hand houdt hij zijn scepter, in de andere houdt hij een pentakel stil op zijn knie.

De koning is vol zelfvertrouwen: hij hoeft zijn ogen niet open te houden om er verzekerd van te zijn dat de dingen hem niet ontgaan. Hij is down to earth en weet wat hij waard is.

Dat is dan ook de belangrijkste les die we leren van pentakels koning: vaak is het nodig dat we vertrouwen op onszelf. Dergelijk zelfvertrouwen leidt er vaak juist toe dat dingen wél gaan zoals we willen, waar een gebrek aan zelfvertrouwen falen juist in de hand kan werken.